Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΝΑ ΜΑΣ
Ἀδελφοί μας, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὅ,τι κάνει, τό κάνει γιά τήν σωτηρία μας. Ὁ Χριστός θεράπευε τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου, ἐνῶ ἀπαγορευόταν, ἔτσι καί ἡ Ἐκκλησία μέ τήν πολλή της διάκριση καί σοφία προσαρμόζει τήν λατρευτική, καί ὄχι μόνο, ζωή της στίς ἀπαιτήσεις τῶν καιρῶν. Αὐτό ἔκανε ἀνά τούς αἰῶνες, αὐτό κάνει καί σήμερα καί αὐτό θά κάνει καί στό μέλλον γιατί εἶναι ἐλεύθερη. Ὁ φυσικός χρόνος ποτέ δέν στάθηκε ἐμπόδιο οὔτε καί δέσμευσε τήν Ἐκκλησία. Ὁ ἀκριβής χρόνος τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μᾶς εἶναι ἄγνωστος. Οἱ εὐαγγελιστές δέν τόν ὁρίζουν καί μάλιστα διαφωνοῦν μεταξύ τους ἄν ἔγινε μετά τό ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου ἤ τό πρωί τῆς Κυριακῆς. Ἄρα δέν ὑπάρχει κανένας λόγος προσκόλλησης σέ συγκεκριμένη ὥρα τέλεσης τῶν ἀκολουθιῶν μας, ἀρκεῖ νά εἶναι μετά τόν ἑσπερινό τοῦ Σαββάτου πού ἐκκλησιαστικά ἀλλάζει ἡ ἡμέρα. Ἡ Ἐκκλησία δέν κοιτάζει τό ρολόι γιά νά πεῖ τό “Χριστός Ἀνέστη” γιατί ὁ Χριστός εἶναι ὁ νικητής αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Μπροστά στίς ἅγιες ἡμέρες σᾶς καλοῦμε νά γιορτάσουμε μονοιασμένοι καί ἀγαπημένοι. Ἄς ἀφεθοῦμε στήν προσευχή καί ἄς γιορτάσουμε τό Πάσχα τῶν Ἑλλήνων, τό Πάσχα τοῦ Χριστοῦ μας μέ ὅλη μας τήν καρδιά.
ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΠΟΝΟ, ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
7.00’ – 9.30’ πμ. Ὁ Ὄρθρος καί ἡ Θεία Λειτουργία.
10.00’ – 11.00’ πμ. Θεία Λειτουργία.
6.30’ – 8.30’ μμ. Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου.
ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ
7.00’ – 9.00’ πμ. Ἡ Θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων.
6.30’ – 8.30’ μμ. Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου.
ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ
7.00’ – 9.00’ πμ. Ἡ Θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων.
5.30’ – 6.30’ μμ. Τό Μυστήριον τοῦ Ἱεροῦ Εὐχελαίου.
6.30’ – 8.30’ μμ. Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου καί τό τροπάριον τῆς Κασσιανῆς μοναχῆς.
ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
6.00’ – 7.30’ πμ. Ἡ Θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων, γιά τούς ἐργαζομένους.
5.30’ – 6.30’ μμ. Τό Μυστήριον τοῦ Ἱεροῦ Εὐχελαίου.
6.30’ – 8.30’ μμ. Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἱεροῦ Νιπτῆρος χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. κ. ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ
7.00’ – 9.00’ πμ. Ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.
5.30’ – 9.30’ μμ. Ἡ Ἀκολουθία τῶν ΑΓΙΩΝ ΠΑΘΩΝ.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
8.00’ – 10.15’ πμ. Ἡ Ἀκολουθία τῶν ΜΕΓΑΛΩΝ ΩΡΩΝ.
10.15’ – 12.15’ πμ. Ὁ Ἑσπερινός τῆς ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΕΩΣ.
6.00’ – 9.30’ μμ. Ὁ Ὄρθρος τοῦ Μεγάλου Σαββάτου-Ἐγκώμια
9.00’ μμ. Ἡ ἔξοδος τοῦ ΙΕΡΟΥ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ καὶ λιτάνευσις πέριξ τοῦ ἱεροῦ ναοῦ.
ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟ
7.30’ – 9.30’ πμ. Ὁ Ἑσπερινός καί ἡ Θεία Λειτουργία.
8.10’ μμ. Ἡ Παννυχίδα τοῦ Πάσχα.
9.00’ – 10:30’ μμ. Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ.
Ἡ Θεία Λειτουργία.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
7:00’ μμ. Ὁ Ἑσπερινός τῆς «ΑΓΑΠΗΣ».
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Τοῦ ἁγίου Γεωργίου
7.00’ – 10.00’ πμ. Ὁ ἀναστάσιμος Ὄρθρος καὶ ἡ Θ. Λειτουργία.
6.30’ – 7.30’ μμ. Ὁ Ἑσπερινός τῶν ἁγίων Ραφαήλ, Νικολάου καί Εἰρήνης στὸ παρεκκλήσιο τῶν ἁγίων, δίπλα στὸν Ναό μας, μέ ἀρτοκλασία καὶ προσκύνηση τῶν ἱερῶν τους Λειψάνων.
ΤΡΙΤΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Τῶν ἁγίων Ραφαήλ, Νικολάου καί Εἰρήνης.
7.00’ - 9.30’ πμ. Ὁ ἀναστάσιμος Ὄρθρος καὶ ἡ Θ. Λειτουργία.
6.30’ – 7.30’ μμ. Ἑσπερινὸς καὶ Ἱερὰ Παράκληση τῶν ἁγίων.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Ἑορτὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς.
7.00’ – 9.30’ πμ. Ὁ ἀναστάσιμος Ὄρθρος καὶ ἡ Θ. Λειτουργία.
«ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ ΣΟΥ ΤΑ ΠΑΘΗ ΧΡΙΣΤΕ»
Ἡ ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάδα ἀποτελεῖ – σὲ συνδυασμὸ πάντοτε πρὸς τὴν μεγάλη γιορτὴ τοῦ Πάσχα – τὴ σημαντικότερη περίοδο τῆς Ὀρθοδόξου λατρείας, κατὰ τὴν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας βιώνει τὸ λυτρωτικὸ δόγμα της, γιορτάζει τὴν πλήρωση τῆς θείας περὶ τὸν ἄνθρωπο οἰκονομίας, συμμετέχει μυστικὰ στὸ σωτήριο Πάθος τοῦ Χριστοῦ, θρηνώντας τὴν κάκωση καὶ τὸ θάνατο τοῦ μεγάλου της Νεκροῦ, ποὺ διὰ τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ἐνταφιασμοῦ Του συνέτριψε τὸ διάβολο, κατήργησε τὴν ἁμαρτία, ἔκοψε τὸ θάνατο, ποὺ ἔσπειρε ἀλόγιστα ἡ Εὕα στὴν Ἐδέμ, καὶ ἄνοιξε τὸ δρόμο πρὸς τὸν ὀγδοατισμὸ τῆς οὐράνιας θείας Βασιλείας.
Αὐτὸ τὸ μυστήριο τοῦ Σταυροῦ καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καλούμεθα καὶ φέτος νὰ γιορτάσουμε, προσέχοντας ὅμως τοῦτο: Τὰ πάθη καὶ ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ δὲν προσφέρονται μόνο γιὰ ἀνθρωποκεντρικὲς συναισθηματικὲς σκέψεις, ἀλλὰ γιὰ πορεία ἀναγεννήσεως, ἀνακαινίσεως, δοξασμοῦ καὶ θεώσεως. Χρειάζεται προσωπικὴ ὑπαρξιακὴ προσέγγιση αὐτῶν τῶν μεγάλων Δεσποτικῶν γεγονότων.
Ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς θὰ πεῖ ὅτι ἔχουμε δύο δυνατότητες: ἡ μία νὰ σταυρώσουμε ξανὰ τὸν Χριστό, ἁμαρτάνοντες μὲ τὰ μέλη μας, τὰ ὁποῖα μὲ τὸ ἅγιο Βάπτισμα εἶναι μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ ἢ νὰ σταυρωθοῦμε μαζὶ μὲ τὸν Χριστό.
Οὐσιαστικὰ, πρόκειται γιὰ τὶς δύο δυνατότητες ποὺ εἶχαν οἱ δύο λῃστὲς, ποὺ σταυρώθηκαν μὲ τὸν Χριστὸ στὸν Γολγοθά. Ὁ ἕνας ἀποδείχτηκε μεγάλος θεολόγος, ὁ ἄλλος βλάσφημος. Δὲν φθάνει νὰ εἶναι κανεὶς πλησίον τοῦ ἐσταυρωμένου Χριστοῦ, ἀλλὰ νὰ συσταυρωθεῖ μαζί Του, νὰ ἀποβάλῃ «τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ» καὶ νὰ ἐνδυθεῖ «τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ’ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτοῦ (Κολ. Γ’, 9-10)».
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
